O wymarzonym prezencie Żanetki

W tym roku imieniny Żanety wypadały w niedzielę, ale już od czwartku nie mogła się doczekać swojego święta. Tego dnia zupełnym, ale to zupełnym przypadkiem podsłuchała, jak Żorż tajemniczym głosem mówił do niemniej tajemniczej osoby przez telefon, że "to będzie coś wspaniałego" i że "tego się nie spodziewa" oraz przestrzegał, żeby się przypadkiem nie zdradzić. Było oczywiste, że chodzi o prezent dla niej! Gdy weszła do pokoju, Żorż szybko się rozłączył i zaczął przeglądać papiery na biurku, co jeszcze bardziej obudziło ciekawość Żanety. Odtąd w jej głowie pewne pozornie mało ważne fakty zaczęły się łączyć w całość.

Szybko zauważyła, że co roku dostawała od Żorża coraz większy prezent imieninowy - zaczęło się od naszyjnika, a ostatnim razem był to fotel bujany na biegunach. W piątek rano zapytał ją o ulubiony kolor i zdradziła mu, że w ostatnim czasie jest to biały. W sobotę podczas obiadu Żorż zauważył, że idealna ilość placków ziemniaczanych na jego talerzu to cztery. Wieczorem natomiast wyraził pogląd, że w niektórych, ściśle określonych przypadkach, szybkość może być zaletą.

Ta zagadka nie była trudna - Żaneta wiedziała, jakiego prezentu może się spodziewać!

Bluzka - kimonowa, samodzielnie stworzona,
wzorowana na niegdysiejszym Żanetkowym nabytku
Portki typu chinos - C&A
Buty - Vices
Torebka - FashionFreak
Broszka - Galeria Felide
Więcej grzechów nie pamiętam :)

W niedzielę rano specjalnie ociągała się ze wstaniem z łóżka i gdy Żorż nie widział, robiła cichutko "brum brum". Z tego rozmarzonego zamyślenia wyrwał ją Żorż: 

- Wstawaj, Żanetko i szybko schodź na dół, chciałbym Ci coś pokazać.

Żaneta chciała przywdziać strój rasowego kierowcy, jednak uznała, że lepiej nie zdradzać, że odkryła zamysły Żorża. 

Gdy zeszła na dół, zauważyła, że nie stoi tam żaden nowy samochód, Żorż zaś czeka na nią w ich dotychczasowym aucie. Postanowiła tym razem nie wyciągać pochopnych wniosków i po prostu do niego wsiadła. Ruszyli. Gdy po 15 minutach pojazd zatrzymał się w szczerym polu, zdumienie Żanety sięgnęło zenitu. Spojrzała pytająco na Żorża.

- Tutaj możemy zbudować nasz dom, Żanetko - zrozumiał pytanie Żorż. - Wuj Edward właśnie zdecydował się podarować nam ten kawałek ziemi - dodał. 

Photo by Żorż Żyrafko