O tym, dlaczego Żaneta śledziła Żorża

Dzień był ponury i zimowy, więc Żorż zaprosił Żanetę na gorącą czekoladę. Miał na mieście jeszcze kilka sprawunków do załatwienia, więc umówili się, że spotkają się na rogu ulic Miłej i Przydatnej, gdzie znajdowała się ich ulubiona kawiarnia. Ponieważ Żaneta dotarła na miejsce 15 minut przed umówioną godziną, weszła do środka i usiadła przy najlepszym stoliku przy oknie. Spodziewała się, że na Żorża przyjdzie jej jeszcze chwilę poczekać, jednak po chwili dostrzegła w oddali jego kapelusz. Ku jej radości tuż pod kapeluszem znajdował się jego właściciel. Już chciała do niego radośnie pomachać, gdy zniknął w bramie kamienicy Pana Prokuratora tak szybko, jak się pojawił.

"Prokurator? A czemu Żorż odwiedza Prokuratora?" - ze strachem pomyślała Żaneta i postanowiła sprawdzić, czy Żorż przypadkiem nie wpakował się w jakieś tarapaty. Nie tracąc czasu na założenie płaszczyka natychmiast wybiegła z kawiarni. Zabrała tylko torebkę, w której znajdowały się Najniezbędniejsze Rzeczy.

Zakradła się pod okno w biurze Pana Prokuratora, spodziewając się, że ujrzy tam swojego męża pod gradem okropnych oskarżeń, jednak w środku było zupełnie ciemno. Gdy przyjrzała się dokładniej całej kamienicy, okazało się, że jedyne światło świeci się w pokoiku na poddaszu, który zajmowała staruteńka Matka Pana Prokuratora, która była przyszywaną ciotką mamy Żorża.

Spódnica - uszyta na podstawie samodzielnie odrysowanego wykroju
Koszula - przeróbka według wskazówek Sistu
Torebka - z szafy Babci
Buciorki - CCC
Zakolanówki i rajstopy - Marilyn

Żaneta postanowiła natychmiast tam się udać. Weszła w bramę, skierowała się do prawej oficyny i ruszyła w górę po rozpadających się schodach, które z pewnością pamiętają Wielką Rewolucję. Odnalazła drzwi mieszkania Matki Pana Prokuratora i cichutko zapukała. Zza drzwi rozległo się słabiutkie "Proszę wejść", więc nacisnęła klamkę i po chwili znalazła się w malutkim pokoiku. Matka Pana Prokuratora siedziała przy stoliku i piła popołudniową herbatę, a obok niej siedział Żorż. Na jego kolanach słodko spały dwa malutkie rude kocięta. "Ktoś podrzucił je pod drzwi Pana Prokuratora, który akurat musiał wyjechać w interesach do stolicy, więc obiecałem, że pomogę je nakarmić" - powiedział przepraszająco. "Może zamieszkają z nami?" - zapytała Żaneta. 

Photo by Żaklina Żuczek, daleka kuzynka Żanety Żyrafko ze strony Ojca